muziki

muziko +‎ -i

• IPA^(key): /muˈziki/
• Hyphenation: mu‧zi‧ki

muziki (present muzikas, past muzikis, future muzikos, conditional muzikus, volitive muziku)

1. (intransitive) to make music; to play music
   • Vladimir Varankan, Metropoliteno, 1933:

     Dum junaĝo kaj pli malfrue mi ne havis la tempon por tio. Nur iufoje, en iu klubo mi estis aliranta fortepianon kaj ion muzikis parkere.

     In my youth and later I didn't have time for that. Only one time, in a certain club, I was approaching a fortepiano and played something from heart.

   • Cezaro Rossetti, Kredu min, sinjorino!, 1950:

     "Ĝi simple bone kuiras. Ĝi ne" (kaj mi metis manon al la orelo aŭskulte, ĝis la s-s-s altiĝis al akra fajfo) "gxi ne (piiiip!) muzikas."

     "It simply cooks well. It doesn't" (and I placed a hand to my ear listening, until the hiss raised in pitch to a sharp whistle) "it doesn't (fweet!) make music."

   • Sándor Szathmári, Vojaĝo al Kazohinio, 1958:

     Nun mi devis klarigi, ke ni intence muzikas, kio iris tre malfacile en ŝian kapon.

     Now I had to explain that we were intentionally making music, which was very difficult to get into her head.

muziki

1. plural of muziko

From English music.

muziki (m-mi class, plural miziki) or muziki (n class, plural muziki)

1. music