nadchodzić

Polish

Etymology

nad- +‎ chodzić

Pronunciation
  • IPA(key): /natˈxɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

nadchodzić impf (perfective nadejść)

  1. (intransitive) to approach, to come, to walk up to. [usually related to time not space]
    Nadchodzi wiosna.
    Spring is coming
    Słyszę, że ktoś nadchodzi.
    I can hear someone approaching.

Conjugation
Conjugation of nadchodzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive nadchodzić
present tense 1st nadchodzę nadchodzimy
2nd nadchodzisz nadchodzicie
3rd nadchodzi nadchodzą
past tense 1st nadchodziłem nadchodziłam nadchodziliśmy nadchodziłyśmy
2nd nadchodziłeś nadchodziłaś nadchodziliście nadchodziłyście
3rd nadchodził nadchodziła nadchodziło nadchodzili nadchodziły
future tense 1st będę nadchodził1 będę nadchodziła1 będziemy nadchodzili1 będziemy nadchodziły1
2nd będziesz nadchodził1 będziesz nadchodziła1 będziecie nadchodzili1 będziecie nadchodziły1
3rd będzie nadchodził1 będzie nadchodziła1 będzie nadchodziło1 będą nadchodzili1 będą nadchodziły1
conditional 1st nadchodziłbym nadchodziłabym nadchodzilibyśmy nadchodziłybyśmy
2nd nadchodziłbyś nadchodziłabyś nadchodzilibyście nadchodziłybyście
3rd nadchodziłby nadchodziłaby nadchodziłoby nadchodziliby nadchodziłyby
imperative 1st — nadchodźmy
2nd nadchodź nadchodźcie
3rd niech nadchodzi niech nadchodzą
active adjectival participle nadchodzący nadchodząca nadchodzące nadchodzący nadchodzące
contemporary adverbial participle nadchodząc
impersonal past nadchodzono
verbal noun nadchodzenie
1 or: będę nadchodzić, będziesz nadchodzić etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.