nieposłuszny

Polish

Etymology

From nie- +‎ posłuszny.

Pronunciation

IPA^(key): /ɲɛ.pɔˈswuʂ.nɨ/

Adjective

nieposłuszny (comparative bardziej nieposłuszny, superlative najbardziej nieposłuszny, adverb nieposłusznie)

naughty
Synonym: niedobry

Antonym: posłuszny
disobedient, defiant

Declension

declension of nieposłuszny

case	singular				plural
case	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	nieposłuszny		nieposłuszne	nieposłuszna	nieposłuszni	nieposłuszne
genitive	nieposłusznego			nieposłusznej	nieposłusznych
dative	nieposłusznemu			nieposłusznej	nieposłusznym
accusative	nieposłusznego	nieposłuszny	nieposłuszne	nieposłuszną	nieposłusznych	nieposłuszne
instrumental	nieposłusznym			nieposłuszną	nieposłusznymi
locative	nieposłusznym			nieposłusznej	nieposłusznych

Derived terms

nieposłuszeństwo

Further reading

nieposłuszny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.