obei

See also: obeí, obéi, and ōbei

Esperanto

Etymology

From Latin oboedio.

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

obei (present obeas, past obeis, future obeos, conditional obeus, volitive obeu)

  1. to obey

Inflection
Conjugation of obei
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense obeas obeis obeos
active participle obeanta obeantaj obeinta obeintaj obeonta obeontaj
acc. obeantan obeantajn obeintan obeintajn obeontan obeontajn
passive participle obeata obeataj obeita obeitaj obeota obeotaj
acc. obeatan obeatajn obeitan obeitajn obeotan obeotajn
nominal active participle obeanto obeantoj obeinto obeintoj obeonto obeontoj
acc. obeanton obeantojn obeinton obeintojn obeonton obeontojn
nominal passive participle obeato obeatoj obeito obeitoj obeoto obeotoj
acc. obeaton obeatojn obeiton obeitojn obeoton obeotojn
adverbial active participle obeante obeinte obeonte
adverbial passive participle obeate obeite obeote
infinitive obei imperative obeu conditional obeus

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.