obliviscens
Latin
Etymology
Present participle of oblīvīscor.
Participle
oblīvīscēns m, f, n (genitive oblīvīscentis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | oblīvīscēns | oblīvīscēns | oblīvīscentēs | oblīvīscentia | |
Genitive | oblīvīscentis | oblīvīscentis | oblīvīscentium | oblīvīscentium | |
Dative | oblīvīscentī | oblīvīscentī | oblīvīscentibus | oblīvīscentibus | |
Accusative | oblīvīscentem | oblīvīscēns | oblīvīscentēs | oblīvīscentia | |
Ablative | oblīvīscentī | oblīvīscentī | oblīvīscentibus | oblīvīscentibus | |
Vocative | oblīvīscēns | oblīvīscēns | oblīvīscentēs | oblīvīscentia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.