obsecraturus

Latin

Etymology

Future active participle of obsecrō.

Participle

obsecrātūrus m (feminine obsecrātūra, neuter obsecrātūrum); first/second declension

  1. about to entreat

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative obsecrātūrus obsecrātūra obsecrātūrum obsecrātūrī obsecrātūrae obsecrātūra
Genitive obsecrātūrī obsecrātūrae obsecrātūrī obsecrātūrōrum obsecrātūrārum obsecrātūrōrum
Dative obsecrātūrō obsecrātūrae obsecrātūrō obsecrātūrīs obsecrātūrīs obsecrātūrīs
Accusative obsecrātūrum obsecrātūram obsecrātūrum obsecrātūrōs obsecrātūrās obsecrātūra
Ablative obsecrātūrō obsecrātūrā obsecrātūrō obsecrātūrīs obsecrātūrīs obsecrātūrīs
Vocative obsecrātūre obsecrātūra obsecrātūrum obsecrātūrī obsecrātūrae obsecrātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.