ofiziare
Italian
Conjugation
Conjugation of ofiziare
infinitive | ofiziare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | ofiziando | |||
present participle | ofiziante | past participle | ofiziato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ofizio | ofizi | ofizia | ofiziamo | ofiziate | ofiziano |
imperfect | ofiziavo | ofiziavi | ofiziava | ofiziavamo | ofiziavate | ofiziavano |
past historic | ofiziai | ofiziasti | ofiziò | ofiziammo | ofiziaste | ofiziarono |
future | ofizierò | ofizierai | ofizierà | ofizieremo | ofizierete | ofizieranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ofizierei | ofizieresti | ofizierebbe | ofizieremmo | ofiziereste | ofizierebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ofizi | ofizi | ofizi | ofiziamo | ofiziate | ofizino |
imperfect | ofiziassi | ofiziassi | ofiziasse | ofiziassimo | ofiziaste | ofiziassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ofizia, non ofiziare | ofizi | ofiziamo | ofiziate | ofizino |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.