ogolić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɡɔ.lʲit͡ɕ/

Verb

ogolić pf (imperfective golić)

  1. (transitive) to shave
  2. (reflexive, intransitive) to shave (oneself)
    Muszę się ogolić.
    I need to shave.
    Miałem trochę mało czasu rano żeby się ogolić.
    I had little time to shave this morning.

Conjugation
Conjugation of ogolić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive ogolić
future tense 1st ogolę ogolimy
2nd ogolisz ogolicie
3rd ogoli ogolą
past tense 1st ogoliłem ogoliłam ogoliliśmy ogoliłyśmy
2nd ogoliłeś ogoliłaś ogoliliście ogoliłyście
3rd ogolił ogoliła ogoliło ogolili ogoliły
conditional 1st ogoliłbym ogoliłabym ogolilibyśmy ogoliłybyśmy
2nd ogoliłbyś ogoliłabyś ogolilibyście ogoliłybyście
3rd ogoliłby ogoliłaby ogoliłoby ogoliliby ogoliłyby
imperative 1st niech ogolę ogolmy/
ogólmy
2nd ogol/
ogól		 ogolcie/
ogólcie
3rd niech ogoli niech ogolą
anterior adverbial participle ogoliwszy
impersonal past ogolono
verbal noun ogolenie

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.