okumak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوقومق‎ (okumak, “to read, decipher, study, learn, recite, chant, sing”), from Proto-Turkic *okɨ- (“to call, read, recite”).[1]

Cognate with Old Turkic [script needed] (okı-, “to read, call”), Azerbaijani oxumaq (“to read, sing”), Bashkir уҡыу (uqïw, “to read”), Kazakh оқу (oqw, “to read, recite”), Kyrgyz окуу (okuu, “to read, learn”), Turkmen okamak (“to read, study”), Uzbek oʻqimoq (“to learn, study, read”), Yakut угуй (uguy, “to call”).

Pronunciation

Hyphenation: o‧ku‧mak

Verb

okumak (third-person singular simple present okur)

(transitive) to read
(transitive) to study, peruse
(transitive) to sing; to chant, recite
(transitive) to announce
(transitive) to decipher
(intransitive) to study, attend school

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	okurum	okursun	okur	okuruz	okursunuz	okurlar
	present continuous	okuyorum	okuyorsun	okuyor	okuyoruz	okuyorsunuz	okuyorlar
	past definite	okudum	okudun	okudu	okuduk	okudunuz	okudular
	past continuous	okuyordum	okuyordun	okuyordu	okuyorduk	okuyordunuz	okuyorlardı
	future simple	okuyacağım	okuyacaksın	okuyacak	okuyacağız	okuyacaksınız	okuyacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	okur muyum?	okur musun?	okur mu?	okur muyuz?	okur musunuz?	okurlar mı?
	present continuous	okuyor muyum?	okuyor musun?	okuyor mu?	okuyor muyuz?	okuyor musunuz?	okuyorlar mı?
	past definite	okudum mu?	okudun mu?	okudu mu?	okuduk mu?	okudunuz mu?	okudular mu?
	past continuous	okuyor muydum?	okuyor muydun?	okuyor muydu?	okuyor muyduk?	okuyor muydunuz?	okuyorlar mıydı?
	future simple	okuyacak mıyım?	okuyacak mısın?	okuyacak mı?	okuyacak mıyız?	okuyacak mısınız?	okuyacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	okumam	okumazsın	okumaz	okumayız	okumazsınız	okumazlar
	present continuous	okumuyorum	okumuyorsun	okumuyor	okumuyoruz	okumuyorsunuz	okumuyorlar
	past definite	okumadım	okumadın	okumadı	okumadık	okumadınız	okumadılar
	past continuous	okumuyordum	okumuyordun	okumuyordu	okumuyorduk	okumuyordunuz	okumuyordular
	future simple	okumayacağım	okumayacaksın	okumayacak	okumayacağız	okumayacaksınız	okumayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	okumaz mıyım?	okumaz mısın?	okumaz mı?	okumaz mıyız?	okumaz mısınız?	okumazlar mı?
	present continuous	okumuyor muyum?	okumuyor musun?	okumuyor mu?	okumuyor muyuz?	okumuyor musunuz?	okumuyorlar mı?
	past definite	okumadım mı?	okumadın mı?	okumadı mı?	okumadık mı?	okumadınız mı?	okumadılar mı?
	past continuous	okumuyor muydum?	okumuyor muydun?	okumuyor muydu?	okumuyor muyduk?	okumuyor muydunuz?	okumuyorlar mıydı?
	future simple	okumayacak mıyım?	okumayacak mısın?	okumayacak mı?	okumayacak mıyız?	okumayacak mısınız?	okumayacaklar mı?

Derived terms

okuma
okuyuş
okuyucu
okur
okumuş
okul
okunmak
okutmak
okumamak
okuyamamak
okuyabilmek

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*okɨ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*okɨ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill