onóraigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish onóraigid (“honours, reverences”, verb); synchronically, onóir (“honour”) +‎ -igh.

Verb

onóraigh (present analytic onóraíonn, future analytic onóróidh, verbal noun onórú, past participle onóraithe)

(transitive) honour
Synonym: tabhair onóir do

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	onóraím	onóraíonn tú; onóraír^†	onóraíonn sé, sí	onóraímid; onóraíonn muid	onóraíonn sibh	onóraíonn siad; onóraíd^†	a onóraíonn; a onóraíos / a n-onóraíonn; a n-onóraíos	onóraítear
	past	d'onóraigh mé; d'onóraíos / onóraigh mé‡; onóraíos‡	d'onóraigh tú; d'onóraís / onóraigh tú‡; onóraís‡	d'onóraigh sé, sí / onóraigh sé, sí‡	d'onóraíomar; d'onóraigh muid / onóraíomar‡; onóraigh muid‡	d'onóraigh sibh; d'onóraíobhair / onóraigh sibh‡; onóraíobhair‡	d'onóraigh siad; d'onóraíodar / onóraigh siad‡; onóraíodar‡	a d'onóraigh / ar onóraigh*	onóraíodh; honóraíodh^†
	past habitual	d'onóraínn / onóraínn‡	d'onóraíteá / onóraíteá‡	d'onóraíodh sé, sí / onóraíodh sé, sí‡	d'onóraímis; d'onóraíodh muid / onóraímis‡; onóraíodh muid‡	d'onóraíodh sibh / onóraíodh sibh‡	d'onóraídís; d'onóraíodh siad / onóraídís; onóraíodh siad‡	a d'onóraíodh / ar onóraíodh*	d'onóraítí / onóraítí‡
	future	onóróidh mé; onóród; onóróchaidh mé^†	onóróidh tú; onóróir^†; onóróchaidh tú^†	onóróidh sé, sí; onóróchaidh sé, sí^†	onóróimid; onóróidh muid; onóróchaimid^†; onóróchaidh muid^†	onóróidh sibh; onóróchaidh sibh^†	onóróidh siad; onóróid^†; onóróchaidh siad^†	a onóróidh; a onórós; a onóróchaidh^†; a onóróchas^† / a n-onóróidh; a n-onórós; a n-onóróchaidh^†; a n-onóróchas^†	onórófar; onóróchar^†
conditional		d'onóróinn; d'onóróchainn^† / onóróinn‡; onóróchainn^†‡; n-onóróinn‡‡; n-onóróchainn^†‡‡	d'onórófá; d'onóróchthá^† / onórófá‡; onóróchthá^†‡; n-onórófá‡‡; n-onóróchthá^†‡‡	d'onóródh sé, sí; d'onóróchadh sé, sí^† / onóródh sé, sí‡; onóróchadh sé, sí^†‡; n-onóródh sé, sí‡‡; n-onóróchadh sé, sí^†‡‡	d'onóróimis; d'onóródh muid; d'onóróchaimis^†; d'onóróchadh muid^† / onóróimis‡; onóródh muid‡; onóróchaimis^†‡; onóróchadh muid^†‡; n-onóróimis‡‡; n-onóródh muid‡‡; n-onóróchaimis^†‡‡; n-onóróchadh muid^†‡‡	d'onóródh sibh; d'onóróchadh sibh^† / onóródh sibh‡; onóróchadh sibh^†‡; n-onóródh sibh‡‡; n-onóróchadh sibh^†‡‡	d'onóróidís; d'onóródh siad; d'onóróchadh siad^† / onóróidís‡; onóródh siad‡; onóróchadh siad^†‡; n-onóróidís‡‡; n-onóródh siad‡‡; n-onóróchadh siad^†‡‡	a d'onóródh; a d'onóróchadh^† / ar onóródh; ar onóróchadh^†	d'onórófaí; d'onóróchthaí^† / onórófaí‡; onóróchthaí^†‡; n-onórófaí‡‡; n-onóróchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-onóraí mé; go n-onóraíod^†	go n-onóraí tú; go n-onóraír^†	go n-onóraí sé, sí	go n-onóraímid; go n-onóraí muid	go n-onóraí sibh	go n-onóraí siad; go n-onóraíd^†	—	go n-onóraítear
subjunctive	past	dá n-onóraínn	dá n-onóraíteá	dá n-onóraíodh sé, sí	dá n-onóraímis; dá n-onóraíodh muid	dá n-onóraíodh sibh	dá n-onóraídís; dá n-onóraíodh siad	—	dá n-onóraítí
imperative		onóraím	onóraigh	onóraíodh sé, sí	onóraímis	onóraígí; onóraídh^†	onóraídís	—	onóraítear
verbal noun		onórú
past participle		onóraithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Alternative forms

onóir (verb)

Adjective

onóraigh m sg

vocative and genitive singular masculine of onórach (“honourable, upright; honoured, esteemed; honorary”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
onóraigh	n-onóraigh	honóraigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.