osiadać

Polish

Etymology

From o- +‎ siadać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɕa.dat͡ɕ/

Verb

osiadać impf (perfective osiąść)

  1. (intransitive) to settle (fix one's dwelling)
  2. (intransitive) to settle (sink gradually to a lower level)
  3. (intransitive) to plummet

Conjugation
Conjugation of osiadać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive osiadać
present tense 1st osiadam osiadamy
2nd osiadasz osiadacie
3rd osiada osiadają
past tense 1st osiadałem osiadałam osiadaliśmy osiadałyśmy
2nd osiadałeś osiadałaś osiadaliście osiadałyście
3rd osiadał osiadała osiadało osiadali osiadały
future tense 1st będę osiadał1 będę osiadała1 będziemy osiadali1 będziemy osiadały1
2nd będziesz osiadał1 będziesz osiadała1 będziecie osiadali1 będziecie osiadały1
3rd będzie osiadał1 będzie osiadała1 będzie osiadało1 będą osiadali1 będą osiadały1
conditional 1st osiadałbym osiadałabym osiadalibyśmy osiadałybyśmy
2nd osiadałbyś osiadałabyś osiadalibyście osiadałybyście
3rd osiadałby osiadałaby osiadałoby osiadaliby osiadałyby
imperative 1st — osiadajmy
2nd osiadaj osiadajcie
3rd niech osiada niech osiadają
active adjectival participle osiadający osiadająca osiadające osiadający osiadające
contemporary adverbial participle osiadając
impersonal past osiadano
verbal noun osiadanie
1 or: będę osiadać, będziesz osiadać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.