otoculuk

Turkish

Etymology

From oto +‎ -cu.

Pronunciation
  • IPA(key): [otod͡ʒuɫuc]
  • Hyphenation: o‧to‧cu‧luk

Noun

otoculuk (definite accusative otoculuğu, plural otoculuklar)

  1. Clipping of otomobilcilik (automobile retailer)

Declension
Inflection
Nominative otoculuk
Definite accusative otoculuğu
Singular Plural
Nominative otoculuk otoculuklar
Definite accusative otoculuğu otoculukları
Dative otoculuğa otoculuklara
Locative otoculukta otoculuklarda
Ablative otoculuktan otoculuklardan
Genitive otoculuğun otoculukların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular otoculuğum otoculuklarım
2nd singular otoculuğun otoculukların
3rd singular otoculuğu otoculukları
1st plural otoculuğumuz otoculuklarımız
2nd plural otoculuğunuz otoculuklarınız
3rd plural otoculukları otoculukları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular otoculuğum otoculuklarım
2nd singular otoculuksun otoculuklarsın
3rd singular otoculuk
otoculuktur		 otoculuklar
otoculuklardır
1st plural otoculukuz otoculuklarız
2nd plural otoculuksunuz otoculuklarsınız
3rd plural otoculuklar otoculuklardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.