pancturus

Latin

Etymology

Future active participle of pangō

Participle

panctūrus m (feminine panctūra, neuter panctūrum); first/second declension

  1. about to fasten

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative panctūrus panctūra panctūrum panctūrī panctūrae panctūra
Genitive panctūrī panctūrae panctūrī panctūrōrum panctūrārum panctūrōrum
Dative panctūrō panctūrae panctūrō panctūrīs panctūrīs panctūrīs
Accusative panctūrum panctūram panctūrum panctūrōs panctūrās panctūra
Ablative panctūrō panctūrā panctūrō panctūrīs panctūrīs panctūrīs
Vocative panctūre panctūra panctūrum panctūrī panctūrae panctūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.