penultimus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /peːˈnul.ti.mus/
Adjective
pēnultimus (feminine pēnultima, neuter pēnultimum); first/second declension
- Alternative form of paenultimus ("penultimate").
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pēnultimus | pēnultima | pēnultimum | pēnultimī | pēnultimae | pēnultima | |
Genitive | pēnultimī | pēnultimae | pēnultimī | pēnultimōrum | pēnultimārum | pēnultimōrum | |
Dative | pēnultimō | pēnultimae | pēnultimō | pēnultimīs | pēnultimīs | pēnultimīs | |
Accusative | pēnultimum | pēnultimam | pēnultimum | pēnultimōs | pēnultimās | pēnultima | |
Ablative | pēnultimō | pēnultimā | pēnultimō | pēnultimīs | pēnultimīs | pēnultimīs | |
Vocative | pēnultime | pēnultima | pēnultimum | pēnultimī | pēnultimae | pēnultima |
References
- penultimus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- penultimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.