pertinens
Latin
Etymology
Present active participle of pertineō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | pertinēns | pertinēns | pertinentēs | pertinentia | |
Genitive | pertinentis | pertinentis | pertinentium | pertinentium | |
Dative | pertinentī | pertinentī | pertinentibus | pertinentibus | |
Accusative | pertinentem | pertinēns | pertinentēs, pertinentīs | pertinentia | |
Ablative | pertinente, pertinentī1 | pertinente, pertinentī1 | pertinentibus | pertinentibus | |
Vocative | pertinēns | pertinēns | pertinentēs | pertinentia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Italian: pertinente
- Portuguese: pertinente
- Spanish: pertinente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.