planior
Latin
Inflection
Third declension, comparative variant
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | plānior | plānius | plāniōrēs | plāniōra | |
Genitive | plāniōris | plāniōris | plāniōrum | plāniōrum | |
Dative | plāniōrī | plāniōrī | plāniōribus | plāniōribus | |
Accusative | plāniōrem | plānius | plāniōrēs | plāniōra | |
Ablative | plāniōre | plāniōre | plāniōribus | plāniōribus | |
Vocative | plānior | plānius | plāniōrēs | plāniōra |
References
- planior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to express myself more plainly: ut planius dicam
- to express myself more plainly: ut planius dicam
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.