pluralis

Danish

Noun

pluralis

  1. (grammar) plural

Synonyms


Latin

Etymology

From plūs + -ālis

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pluːˈraː.lis/, [pɫuːˈraː.lɪs]

Adjective

plūrālis (neuter plūrāle); third declension

  1. plural; pertaining to more than one
  2. (grammar) plural
  3. (grammar; substantive, masculine) plural (from numerus pluralis)

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative plūrālis plūrāle plūrālēs plūrālia
Genitive plūrālis plūrālis plūrālium plūrālium
Dative plūrālī plūrālī plūrālibus plūrālibus
Accusative plūrālem plūrāle plūrālēs, plūrālīs plūrālia
Ablative plūrālī plūrālī plūrālibus plūrālibus
Vocative plūrālis plūrāle plūrālēs plūrālia

Derived terms

  • pluralis majestatis = pluralis majestaticus
  • pluralis modestiae
  • pluralis communis

Descendants

References

  • pluralis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pluralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Swedish

Noun

pluralis n

  1. plural

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.