podjebać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈjɛ.bat͡ɕ/

Verb

podjebać pf

  1. (vulgar) to finger, to peach
  2. (vulgar) to steal

Conjugation
Conjugation of podjebać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive podjebać
future tense 1st podjebię podjebiemy
2nd podjebiesz podjebiecie
3rd podjebie podjebią
past tense 1st podjebałem podjebałam podjebaliśmy podjebałyśmy
2nd podjebałeś podjebałaś podjebaliście podjebałyście
3rd podjebał podjebała podjebało podjebali podjebały
conditional 1st podjebałbym podjebałabym podjebalibyśmy podjebałybyśmy
2nd podjebałbyś podjebałabyś podjebalibyście podjebałybyście
3rd podjebałby podjebałaby podjebałoby podjebaliby podjebałyby
imperative 1st niech podjebię podjebmy
2nd podjeb podjebcie
3rd niech podjebie niech podjebią
passive adjectival participle podjebany podjebana podjebane podjebani podjebane
anterior adverbial participle podjebawszy
impersonal past podjebano
verbal noun podjebanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.