praedispositus
Latin
Etymology
From prae- + dispositus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯.disˈpo.si.tus/, [prae̯.dɪsˈpɔ.sɪ.tʊs]
Adjective
praedispositus (feminine praedisposita, neuter praedispositum); first/second declension
- prepared or arranged in advance
- predisposed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praedispositus | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita | |
Genitive | praedispositī | praedispositae | praedispositī | praedispositōrum | praedispositārum | praedispositōrum | |
Dative | praedispositō | praedispositō | praedispositīs | ||||
Accusative | praedispositum | praedispositam | praedispositum | praedispositōs | praedispositās | praedisposita | |
Ablative | praedispositō | praedispositā | praedispositō | praedispositīs | |||
Vocative | praedisposite | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita |
References
- praedispositus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praedispositus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praedispositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.