praestituo

Latin

Pronunciation
  • (Classical) IPA(key): /prae̯sˈti.tu.oː/, [prae̯sˈtɪ.tʊ.oː]

Verb

praestituō (present infinitive praestituere, perfect active praestituī, supine praestitutum); third conjugation

  1. I determine in advance

Inflection
   Conjugation of praestituo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praestituō praestituis praestituit praestituimus praestituitis praestituunt
imperfect praestituēbam praestituēbās praestituēbat praestituēbāmus praestituēbātis praestituēbant
future praestituam praestituēs praestituet praestituēmus praestituētis praestituent
perfect praestituī praestituistī praestituit praestituimus praestituistis praestituērunt, praestituēre
pluperfect praestitueram praestituerās praestituerat praestituerāmus praestituerātis praestituerant
future perfect praestituerō praestitueris praestituerit praestituerimus praestitueritis praestituerint
passive present praestituor praestitueris, praestituere praestituitur praestituimur praestituiminī praestituuntur
imperfect praestituēbar praestituēbāris, praestituēbāre praestituēbātur praestituēbāmur praestituēbāminī praestituēbantur
future praestituar praestituēris, praestituēre praestituētur praestituēmur praestituēminī praestituentur
perfect praestitutus + present active indicative of sum
pluperfect praestitutus + imperfect active indicative of sum
future perfect praestitutus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praestituam praestituās praestituat praestituāmus praestituātis praestituant
imperfect praestituerem praestituerēs praestitueret praestituerēmus praestituerētis praestituerent
perfect praestituerim praestituerīs praestituerit praestituerimus praestitueritis praestituerint
pluperfect praestituissem praestituissēs praestituisset praestituissēmus praestituissētis praestituissent
passive present praestituar praestituāris, praestituāre praestituātur praestituāmur praestituāminī praestituantur
imperfect praestituerer praestituerēris, praestituerēre praestituerētur praestituerēmur praestituerēminī praestituerentur
perfect praestitutus + present active subjunctive of sum
pluperfect praestitutus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praestitue — — praestituite —
future — praestituitō praestituitō — praestituitōte praestituuntō
passive present — praestituere — — praestituiminī —
future — praestituitor praestituitor — — praestituuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praestituere praestituisse praestitutūrus esse praestituī praestitutus esse praestitutum īrī
participles praestituēns — praestitutūrus — praestitutus praestituendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praestituere praestituendī praestituendō praestituendum praestitutum praestitutū

References
  • praestituo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praestituo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praestituo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.