prawić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *praviti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpra.vʲit͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of prawić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | prawić | |||||
| present tense | 1st | prawię | prawimy | |||
| 2nd | prawisz | prawicie | ||||
| 3rd | prawi | prawią | ||||
| past tense | 1st | prawiłem | prawiłam | prawiliśmy | prawiłyśmy | |
| 2nd | prawiłeś | prawiłaś | prawiliście | prawiłyście | ||
| 3rd | prawił | prawiła | prawiło | prawili | prawiły | |
| future tense | 1st | będę prawił1 | będę prawiła1 | będziemy prawili1 | będziemy prawiły1 | |
| 2nd | będziesz prawił1 | będziesz prawiła1 | będziecie prawili1 | będziecie prawiły1 | ||
| 3rd | będzie prawił1 | będzie prawiła1 | będzie prawiło1 | będą prawili1 | będą prawiły1 | |
| conditional | 1st | prawiłbym | prawiłabym | prawilibyśmy | prawiłybyśmy | |
| 2nd | prawiłbyś | prawiłabyś | prawilibyście | prawiłybyście | ||
| 3rd | prawiłby | prawiłaby | prawiłoby | prawiliby | prawiłyby | |
| imperative | 1st | — | prawmy | |||
| 2nd | praw | prawcie | ||||
| 3rd | niech prawi | niech prawią | ||||
| active adjectival participle | prawiący | prawiąca | prawiące | prawiący | prawiące | |
| passive adjectival participle | prawiony | prawiona | prawione | prawieni | prawione | |
| contemporary adverbial participle | prawiąc | |||||
| impersonal past | prawiono | |||||
| verbal noun | prawienie | |||||
| 1 or: będę prawić, będziesz prawić etc. | ||||||
Related terms
- rozprawa
- rozprawiać
Further reading
- prawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.