precarius
Latin
Etymology
From precor.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /preˈkaː.ri.us/, [prɛˈkaː.ri.ʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | precārius | precāria | precārium | precāriī | precāriae | precāria | |
Genitive | precāriī | precāriae | precāriī | precāriōrum | precāriārum | precāriōrum | |
Dative | precāriō | precāriae | precāriō | precāriīs | precāriīs | precāriīs | |
Accusative | precārium | precāriam | precārium | precāriōs | precāriās | precāria | |
Ablative | precāriō | precāriā | precāriō | precāriīs | precāriīs | precāriīs | |
Vocative | precārie | precāria | precārium | precāriī | precāriae | precāria |
Descendants
References
- precarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- precarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- precarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- precarious in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.