promissurus

Latin

Etymology

Future active participle of prōmittō.

Participle

prōmissūrus m (feminine prōmissūra, neuter prōmissūrum); first/second declension

  1. about to promise

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative prōmissūrus prōmissūra prōmissūrum prōmissūrī prōmissūrae prōmissūra
Genitive prōmissūrī prōmissūrae prōmissūrī prōmissūrōrum prōmissūrārum prōmissūrōrum
Dative prōmissūrō prōmissūrae prōmissūrō prōmissūrīs prōmissūrīs prōmissūrīs
Accusative prōmissūrum prōmissūram prōmissūrum prōmissūrōs prōmissūrās prōmissūra
Ablative prōmissūrō prōmissūrā prōmissūrō prōmissūrīs prōmissūrīs prōmissūrīs
Vocative prōmissūre prōmissūra prōmissūrum prōmissūrī prōmissūrae prōmissūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.