promittens

Latin

Etymology

Present participle of prōmittō.

Participle

prōmittēns m, f, n (genitive prōmittentis); third declension

  1. sending forth
  2. promising

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative prōmittēns prōmittēns prōmittentēs prōmittentia
Genitive prōmittentis prōmittentis prōmittentium prōmittentium
Dative prōmittentī prōmittentī prōmittentibus prōmittentibus
Accusative prōmittentem prōmittēns prōmittentēs prōmittentia
Ablative prōmittentī prōmittentī prōmittentibus prōmittentibus
Vocative prōmittēns prōmittēns prōmittentēs prōmittentia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.