promittens
Latin
Etymology
Present participle of prōmittō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōmittēns | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | |
Genitive | prōmittentis | prōmittentis | prōmittentium | prōmittentium | |
Dative | prōmittentī | prōmittentī | prōmittentibus | prōmittentibus | |
Accusative | prōmittentem | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | |
Ablative | prōmittentī | prōmittentī | prōmittentibus | prōmittentibus | |
Vocative | prōmittēns | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.