propitius
Latin
Etymology
From prope.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proˈpi.ti.us/, [prɔˈpɪ.ti.ʊs]
Adjective
propitius (feminine propitia, neuter propitium); first/second declension
- favorable, well-disposed, kind
- propitious
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | propitius | propitia | propitium | propitiī | propitiae | propitia | |
Genitive | propitiī | propitiae | propitiī | propitiōrum | propitiārum | propitiōrum | |
Dative | propitiō | propitiae | propitiō | propitiīs | propitiīs | propitiīs | |
Accusative | propitium | propitiam | propitium | propitiōs | propitiās | propitia | |
Ablative | propitiō | propitiā | propitiō | propitiīs | propitiīs | propitiīs | |
Vocative | propitie | propitia | propitium | propitiī | propitiae | propitia |
Derived terms
Descendants
- English: propitious
- Italian: propizio
- French: propice
- Catalan: propici
- Portuguese: propício
- Spanish: propicio
References
- propitius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- propitius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- propitius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- propitius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the favour of heaven: dei propitii (opp. irati)
- the favour of heaven: dei propitii (opp. irati)
- propitious in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.