przyciągać

Polish

Etymology

przy- +‎ ciągać

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈt͡ɕɔŋ.ɡat͡ɕ/

Verb

przyciągać impf (perfective przyciągnąć)

  1. pull closer
  2. attract, allure (tourists, clients)
    Ciągle przyciąga do siebie takich wariatów. - He/She always attracts such lunatics (to himself).
  3. drag

Conjugation
Conjugation of przyciągać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive przyciągać
present tense 1st przyciągam przyciągamy
2nd przyciągasz przyciągacie
3rd przyciąga przyciągają
past tense 1st przyciągałem przyciągałam przyciągaliśmy przyciągałyśmy
2nd przyciągałeś przyciągałaś przyciągaliście przyciągałyście
3rd przyciągał przyciągała przyciągało przyciągali przyciągały
future tense 1st będę przyciągał1 będę przyciągała1 będziemy przyciągali1 będziemy przyciągały1
2nd będziesz przyciągał1 będziesz przyciągała1 będziecie przyciągali1 będziecie przyciągały1
3rd będzie przyciągał1 będzie przyciągała1 będzie przyciągało1 będą przyciągali1 będą przyciągały1
conditional 1st przyciągałbym przyciągałabym przyciągalibyśmy przyciągałybyśmy
2nd przyciągałbyś przyciągałabyś przyciągalibyście przyciągałybyście
3rd przyciągałby przyciągałaby przyciągałoby przyciągaliby przyciągałyby
imperative 1st — przyciągajmy
2nd przyciągaj przyciągajcie
3rd niech przyciąga niech przyciągają
active adjectival participle przyciągający przyciągająca przyciągające przyciągający przyciągające
passive adjectival participle przyciągany przyciągana przyciągane przyciągani przyciągane
contemporary adverbial participle przyciągając
impersonal past przyciągano
verbal noun przyciąganie
1 or: będę przyciągać, będziesz przyciągać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.