racematus
Latin
Etymology
From racēmus (“cluster or bunch of grapes, berries or similar fruits”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ra.keːˈmaː.tus/
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | racēmātus | racēmāta | racēmātum | racēmātī | racēmātae | racēmāta | |
Genitive | racēmātī | racēmātae | racēmātī | racēmātōrum | racēmātārum | racēmātōrum | |
Dative | racēmātō | racēmātae | racēmātō | racēmātīs | racēmātīs | racēmātīs | |
Accusative | racēmātum | racēmātam | racēmātum | racēmātōs | racēmātās | racēmāta | |
Ablative | racēmātō | racēmātā | racēmātō | racēmātīs | racēmātīs | racēmātīs | |
Vocative | racēmāte | racēmāta | racēmātum | racēmātī | racēmātae | racēmāta |
Descendants
- Portuguese: racimado
References
- racematus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- racematus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.