rianaigh

Irish

Etymology

rian (“course, path; mark, trace, track; jink; power of movement, vigor; (traditional) genealogy”) +‎ -igh

Verb

rianaigh (present analytic rianaíonn, future analytic rianóidh, verbal noun rianú, past participle rianaithe)

to mark out, trace, indent, chart, track
(carpentry) to gauge
(law) to deduce (a title)
(card games) to jink
(biology, evolution) to trace back
(physics) to sweep

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	rianaím	rianaíonn tú; rianaír^†	rianaíonn sé, sí	rianaímid; rianaíonn muid	rianaíonn sibh	rianaíonn siad; rianaíd^†	a rianaíonn; a rianaíos	rianaítear
	past	rianaigh mé; rianaíos	rianaigh tú; rianaís	rianaigh sé, sí	rianaíomar; rianaigh muid	rianaigh sibh; rianaíobhair	rianaigh siad; rianaíodar	a rianaigh / ar rianaigh*	rianaíodh
	past habitual	rianaínn	rianaíteá	rianaíodh sé, sí	rianaímis; rianaíodh muid	rianaíodh sibh	rianaídís; rianaíodh siad	a rianaíodh / ar rianaíodh*	rianaítí
	future	rianóidh mé; rianód; rianóchaidh mé^†	rianóidh tú; rianóir^†; rianóchaidh tú^†	rianóidh sé, sí; rianóchaidh sé, sí^†	rianóimid; rianóidh muid; rianóchaimid^†; rianóchaidh muid^†	rianóidh sibh; rianóchaidh sibh^†	rianóidh siad; rianóid^†; rianóchaidh siad^†	a rianóidh; a rianós; a rianóchaidh^†; a rianóchas^†	rianófar; rianóchar^†
conditional		rianóinn; rianóchainn^†	rianófá; rianóchthá^†	rianódh sé, sí; rianóchadh sé, sí^†	rianóimis; rianódh muid; rianóchaimis^†; rianóchadh muid^†	rianódh sibh; rianóchadh sibh^†	rianóidís; rianódh siad; rianóchadh siad^†	a rianódh; a rianóchadh^† / ar rianódh; ar rianóchadh^†	rianófaí; rianóchthaí^†
subjunctive	present	go rianaí mé; go rianaíod^†	go rianaí tú; go rianaír^†	go rianaí sé, sí	go rianaímid; go rianaí muid	go rianaí sibh	go rianaí siad; go rianaíd^†	—	go rianaítear
subjunctive	past	dá rianaínn	dá rianaíteá	dá rianaíodh sé, sí	dá rianaímis; dá rianaíodh muid	dá rianaíodh sibh	dá rianaídís; dá rianaíodh siad	—	dá rianaítí
imperative		rianaím	rianaigh	rianaíodh sé, sí	rianaímis	rianaígí; rianaídh^†	rianaídís	—	rianaítear
verbal noun		rianú
past participle		rianaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.