rozpostrzeć
Polish
Pronunciation
IPA(key): /rɔˈspɔ.stʂɛt͡ɕ/
Verb
rozpostrzeć pf (imperfective rozpościerać)
- (transitive) to extend, to outstretch, to spread out
Conjugation
Conjugation of rozpostrzeć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
| infinitive | rozpostrzeć | |||||
| future tense | 1st | rozpostrę | rozpostrzemy | |||
| 2nd | rozpostrzesz | rozpostrzecie | ||||
| 3rd | rozpostrze | rozpostrą | ||||
| past tense | 1st | rozpostarłem | rozpostarłam | rozpostarliśmy | rozpostarłyśmy | |
| 2nd | rozpostarłeś | rozpostarłaś | rozpostarliście | rozpostarłyście | ||
| 3rd | rozpostarł | rozpostarła | rozpostarło | rozpostarli | rozpostarły | |
| conditional | 1st | rozpostarłbym | rozpostarłabym | rozpostarlibyśmy | rozpostarłybyśmy | |
| 2nd | rozpostarłbyś | rozpostarłabyś | rozpostarlibyście | rozpostarłybyście | ||
| 3rd | rozpostarłby | rozpostarłaby | rozpostarłoby | rozpostarliby | rozpostarłyby | |
| imperative | 1st | niech rozpostrę | rozpostrzyjmy | |||
| 2nd | rozpostrzyj | rozpostrzyjcie | ||||
| 3rd | niech rozpostrze | niech rozpostrą | ||||
| passive adjectival participle | rozpostarty | rozpostarta | rozpostarte | rozpostarci | rozpostarte | |
| anterior adverbial participle | rozpostarłszy | |||||
| impersonal past | rozpostarto | |||||
| verbal noun | rozpostarcie | |||||
Related terms
- (nouns) przestwór, przestrzeń, prześcieradło
Further reading
- rozpostrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.