ruxentâ

Ligurian

Alternative forms

Etymology

From earlier arruxentâ, derived from Latin lūcēns (“shining”) (oblique stem lūcent-), present active participle of lūceō (“I shine”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ryʒeŋˈtaː/

Verb

ruxentâ

  1. Alternative form of aruxentâ

Conjugation
    Conjugation of ruxentâ (first conjugation)
infinitive ruxentâ
auxiliary verb avéi gerund ruxentàndo
present participle ruxentànte past participle ruxentòu
person singular plural
first second third first second third
indicative mi ti lê o/a noî, niâtri voî, viâtri lô, liâtri
present ruxénto ti ruxénti ruxénta ruxentémmo ruxentæ ruxéntan
imperfect ruxentâva, ruxentâvo ti ruxentâvi ruxentâva ruxentâvimo ruxentâvi ruxentâvan
future ruxentiö ti ruxentiæ ruxentiâ ruxentiêmo ruxentiæ ruxentiàn
conditional mi ti lê o/a noî, niâtri voî, viâtri lô, liâtri
present ruxentiéiva, ruxentiæ ti ruxentiêsci ruxentiéiva, ruxentiæ ruxentiêscimo ruxentiêsci ruxentiéivan
subjunctive che mi che ti che lê o/a che noî, che niâtri che voî, che viâtri che lô, che liâtri
present ruxénte ti ruxénti ruxénte ruxentémmo ruxentæ ruxéntan, ruxénten
imperfect ruxentésse ti ruxentésci ruxentésse ruxentéscimo ruxentésci ruxentésan
imperative ti lê o/a noî, niâtri voî, viâtri lô, liâtri
— ruxénta ruxénte ruxentémmo ruxentæ ruxéntan, ruxénten

Noun

ruxentâ m (invariable)

  1. Alternative form of aruxentâ
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.