söz vermek

Turkish

Etymology

From söz (“a promise”) + vermek (“to give”); hence literally “to give a promise”.

Pronunciation

IPA^(key): [sœz βəɾmɛc]

Verb

söz vermek

to promise
Bana söz verdi. — He/she promised me.

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	söz veririm	söz verirsin	söz verir	söz veririz	söz verirsiniz	söz verirler
	present continuous	söz veriyorum	söz veriyorsun	söz veriyor	söz veriyoruz	söz veriyorsunuz	söz veriyorlar
	past definite	söz verdim	söz verdin	söz verdi	söz verdik	söz verdiniz	söz verdiler
	past continuous	söz veriyordum	söz veriyordun	söz veriyordu	söz veriyorduk	söz veriyordunuz	söz veriyorlardı
	future simple	söz vereceğim	söz vereceksin	söz verecek	söz vereceğiz	söz vereceksiniz	söz verecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	söz verir miyim?	söz verir misin?	söz verir mi?	söz verir miyiz?	söz verir misiniz?	söz verirler mi?
	present continuous	söz veriyor muyum?	söz veriyor musun?	söz veriyor mu?	söz veriyor muyuz?	söz veriyor musunuz?	söz veriyorlar mı?
	past definite	söz verdim mi?	söz verdin mi?	söz verdi mi?	söz verdik mi?	söz verdiniz mi?	söz verdiler mi?
	past continuous	söz veriyor muydum?	söz veriyor muydun?	söz veriyor muydu?	söz veriyor muyduk?	söz veriyor muydunuz?	söz veriyorlar mıydı?
	future simple	söz verecek miyim?	söz verecek misin?	söz verecek mi?	söz verecek miyiz?	söz verecek misiniz?	söz verecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	söz vermem	söz vermezsin	söz vermez	söz vermeyiz	söz vermezsiniz	söz vermezler
	present continuous	söz vermiyorum	söz vermiyorsun	söz vermiyor	söz vermiyoruz	söz vermiyorsunuz	söz vermiyorlar
	past definite	söz vermedim	söz vermedin	söz vermedi	söz vermedik	söz vermediniz	söz vermediler
	past continuous	söz vermiyordum	söz vermiyordun	söz vermiyordu	söz vermiyorduk	söz vermiyordunuz	söz vermiyordular
	future simple	söz vermeyeceğim	söz vermeyeceksin	söz vermeyecek	söz vermeyeceğiz	söz vermeyeceksiniz	söz vermeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	söz vermez miyim?	söz vermez misin?	söz vermez mi?	söz vermez miyiz?	söz vermez misiniz?	söz vermezler mi?
	present continuous	söz vermiyor muyum?	söz vermiyor musun?	söz vermiyor mu?	söz vermiyor muyuz?	söz vermiyor musunuz?	söz vermiyorlar mı?
	past definite	söz vermedim mi?	söz vermedin mi?	söz vermedi mi?	söz vermedik mi?	söz vermediniz mi?	söz vermediler mi?
	past continuous	söz vermiyor muydum?	söz vermiyor muydun?	söz vermiyor muydu?	söz vermiyor muyduk?	söz vermiyor muydunuz?	söz vermiyorlar mıydı?
	future simple	söz vermeyecek miyim?	söz vermeyecek misin?	söz vermeyecek mi?	söz vermeyecek miyiz?	söz vermeyecek misiniz?	söz vermeyecekler mi?

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.