sıfat

Turkish

Etymology

From Arabic صِفَة‎ (ṣifa).

Noun

sıfat (definite accusative sıfatı, plural sıfatlar)

  1. adjective

Declension
Inflection
Nominative sıfat
Definite accusative sıfatı
Singular Plural
Nominative sıfat sıfatlar
Definite accusative sıfatı sıfatları
Dative sıfata sıfatlara
Locative sıfatta sıfatlarda
Ablative sıfattan sıfatlardan
Genitive sıfatın sıfatların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sıfatım sıfatlarım
2nd singular sıfatın sıfatların
3rd singular sıfatı sıfatları
1st plural sıfatımız sıfatlarımız
2nd plural sıfatınız sıfatlarınız
3rd plural sıfatları sıfatları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.