sarkać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *sъrkati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsar.kat͡ɕ/
Verb
sarkać impf (perfective sarknąć)
Conjugation
Conjugation of sarkać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | sarkać | |||||
| present tense | 1st | sarkam | sarkamy | |||
| 2nd | sarkasz | sarkacie | ||||
| 3rd | sarka | sarkają | ||||
| past tense | 1st | sarkałem | sarkałam | sarkaliśmy | sarkałyśmy | |
| 2nd | sarkałeś | sarkałaś | sarkaliście | sarkałyście | ||
| 3rd | sarkał | sarkała | sarkało | sarkali | sarkały | |
| future tense | 1st | będę sarkał1 | będę sarkała1 | będziemy sarkali1 | będziemy sarkały1 | |
| 2nd | będziesz sarkał1 | będziesz sarkała1 | będziecie sarkali1 | będziecie sarkały1 | ||
| 3rd | będzie sarkał1 | będzie sarkała1 | będzie sarkało1 | będą sarkali1 | będą sarkały1 | |
| conditional | 1st | sarkałbym | sarkałabym | sarkalibyśmy | sarkałybyśmy | |
| 2nd | sarkałbyś | sarkałabyś | sarkalibyście | sarkałybyście | ||
| 3rd | sarkałby | sarkałaby | sarkałoby | sarkaliby | sarkałyby | |
| imperative | 1st | — | sarkajmy | |||
| 2nd | sarkaj | sarkajcie | ||||
| 3rd | niech sarka | niech sarkają | ||||
| active adjectival participle | sarkający | sarkająca | sarkające | sarkający | sarkające | |
| contemporary adverbial participle | sarkając | |||||
| impersonal past | sarkano | |||||
| verbal noun | sarkanie | |||||
| 1 or: będę sarkać, będziesz sarkać etc. | ||||||
Synonyms
- (to grumble): kwękać, marudzić, utyskiwać, zrzędzić
- (to murmur): bełkotać, mruczeć, pomrukiwać, szemrać
- (to repine): skarżyć się
Further reading
- sarkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.