scrúdaigh
Irish
Pronunciation
Verb
scrúdaigh (present analytic scrúdaíonn, future analytic scrúdóidh, verbal noun scrúdú, past participle scrúdaithe)
- to examine
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | scrúdaím | scrúdaíonn tú; scrúdaír† |
scrúdaíonn sé, sí | scrúdaímid; scrúdaíonn muid |
scrúdaíonn sibh | scrúdaíonn siad; scrúdaíd† |
a scrúdaíonn; a scrúdaíos | scrúdaítear |
past | scrúdaigh mé; scrúdaíos | scrúdaigh tú; scrúdaís | scrúdaigh sé, sí | scrúdaíomar; scrúdaigh muid | scrúdaigh sibh; scrúdaíobhair | scrúdaigh siad; scrúdaíodar | a scrúdaigh / ar scrúdaigh* |
scrúdaíodh | |
past habitual | scrúdaínn | scrúdaíteá | scrúdaíodh sé, sí | scrúdaímis; scrúdaíodh muid | scrúdaíodh sibh | scrúdaídís; scrúdaíodh siad | a scrúdaíodh / ar scrúdaíodh* |
scrúdaítí | |
future | scrúdóidh mé; scrúdód; scrúdóchaidh mé† |
scrúdóidh tú; scrúdóir†; scrúdóchaidh tú† |
scrúdóidh sé, sí; scrúdóchaidh sé, sí† |
scrúdóimid; scrúdóidh muid; scrúdóchaimid†; scrúdóchaidh muid† |
scrúdóidh sibh; scrúdóchaidh sibh† |
scrúdóidh siad; scrúdóid†; scrúdóchaidh siad† |
a scrúdóidh; a scrúdós; a scrúdóchaidh†; a scrúdóchas† | scrúdófar; scrúdóchar† | |
conditional | scrúdóinn; scrúdóchainn† | scrúdófá; scrúdóchthᆠ| scrúdódh sé, sí; scrúdóchadh sé, sí† | scrúdóimis; scrúdódh muid; scrúdóchaimis†; scrúdóchadh muid† | scrúdódh sibh; scrúdóchadh sibh† | scrúdóidís; scrúdódh siad; scrúdóchadh siad† | a scrúdódh; a scrúdóchadh† / ar scrúdódh*; ar scrúdóchadh*† |
scrúdófaí; scrúdóchthaí† | |
subjunctive | present | go scrúdaí mé; go scrúdaíod† |
go scrúdaí tú; go scrúdaír† |
go scrúdaí sé, sí | go scrúdaímid; go scrúdaí muid |
go scrúdaí sibh | go scrúdaí siad; go scrúdaíd† |
— | go scrúdaítear |
past | dá scrúdaínn | dá scrúdaíteá | dá scrúdaíodh sé, sí | dá scrúdaímis; dá scrúdaíodh muid |
dá scrúdaíodh sibh | dá scrúdaídís; dá scrúdaíodh siad |
— | dá scrúdaítí | |
imperative | scrúdaím | scrúdaigh | scrúdaíodh sé, sí | scrúdaímis | scrúdaígí; scrúdaídh† |
scrúdaídís | — | scrúdaítear | |
verbal noun | scrúdú | ||||||||
past participle | scrúdaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
Derived terms
- scrúdaitheoir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.