servaturus

Latin

Etymology

Future active participle of servō.

Participle

servātūrus m (feminine servātūra, neuter servātūrum); first/second declension

  1. about to maintain, save etc.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative servātūrus servātūra servātūrum servātūrī servātūrae servātūra
Genitive servātūrī servātūrae servātūrī servātūrōrum servātūrārum servātūrōrum
Dative servātūrō servātūrae servātūrō servātūrīs servātūrīs servātūrīs
Accusative servātūrum servātūram servātūrum servātūrōs servātūrās servātūra
Ablative servātūrō servātūrā servātūrō servātūrīs servātūrīs servātūrīs
Vocative servātūre servātūra servātūrum servātūrī servātūrae servātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.