sevmek

Crimean Tatar

Etymology

From Ottoman Turkish سومك‎ (sevmek, “to love, caress”), ultimately from Proto-Turkic *seb- (“to love, like”). See the native Kipchak reflex; süymek.

Verb

sevmek

  1. to love
  2. to like

Conjugation
Conjugation of sevmek
infinitive / verbal noun sevmek
past participle sevgen
imperative (second person singular) sev
present tense (third person singular) seve
past tense (third person singular) sevdi

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish سومك‎ (sevmek, “to love, caress”), from Proto-Turkic *seb- (“to love, like”).

Pronunciation
  • IPA(key): [sevmec]
  • Hyphenation: sev‧mek

Verb

sevmek (third-person singular simple present sever)

  1. (transitive) to love
    Seni seviyorum. ― I love you.
  2. (transitive) to like, enjoy
    Uyumayı severim. ― I like sleeping.
  3. (transitive) to care, fondle, caress, pet

Conjugation
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple severim seversin sever severiz seversiniz severler
present continuous seviyorum seviyorsun seviyor seviyoruz seviyorsunuz seviyorlar
past definite sevdim sevdin sevdi sevdik sevdiniz sevdiler
past continuous seviyordum seviyordun seviyordu seviyorduk seviyordunuz seviyorlardı
future simple seveceğim seveceksin sevecek seveceğiz seveceksiniz sevecekler
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sever miyim? sever misin? sever mi? sever miyiz? sever misiniz? severler mi?
present continuous seviyor muyum? seviyor musun? seviyor mu? seviyor muyuz? seviyor musunuz? seviyorlar mı?
past definite sevdim mi? sevdin mi? sevdi mi? sevdik mi? sevdiniz mi? sevdiler mi?
past continuous seviyor muydum? seviyor muydun? seviyor muydu? seviyor muyduk? seviyor muydunuz? seviyorlar mıydı?
future simple sevecek miyim? sevecek misin? sevecek mi? sevecek miyiz? sevecek misiniz? sevecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sevmem sevmezsin sevmez sevmeyiz sevmezsiniz sevmezler
present continuous sevmiyorum sevmiyorsun sevmiyor sevmiyoruz sevmiyorsunuz sevmiyorlar
past definite sevmedim sevmedin sevmedi sevmedik sevmediniz sevmediler
past continuous sevmiyordum sevmiyordun sevmiyordu sevmiyorduk sevmiyordunuz sevmiyordular
future simple sevmeyeceğim sevmeyeceksin sevmeyecek sevmeyeceğiz sevmeyeceksiniz sevmeyecekler
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple sevmez miyim? sevmez misin? sevmez mi? sevmez miyiz? sevmez misiniz? sevmezler mi?
present continuous sevmiyor muyum? sevmiyor musun? sevmiyor mu? sevmiyor muyuz? sevmiyor musunuz? sevmiyorlar mı?
past definite sevmedim mi? sevmedin mi? sevmedi mi? sevmedik mi? sevmediniz mi? sevmediler mi?
past continuous sevmiyor muydum? sevmiyor muydun? sevmiyor muydu? sevmiyor muyduk? sevmiyor muydunuz? sevmiyorlar mıydı?
future simple sevmeyecek miyim? sevmeyecek misin? sevmeyecek mi? sevmeyecek miyiz? sevmeyecek misiniz? sevmeyecekler mi?

Derived terms
  • sevecen

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*sebe”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.