skończony

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /skɔɲˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file)

Adjective

skończony m (not comparable, adverb skończenie)

passive adjectival participle of skończyć; done, finished
finite
(colloquial) done (without hope or prospect of success)

Declension

declension of skończony

case	singular				plural
case	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	skończony		skończone	skończona	skończeni	skończone
genitive	skończonego			skończonej	skończonych
dative	skończonemu			skończonej	skończonym
accusative	skończonego	skończony	skończone	skończoną	skończonych	skończone
instrumental	skończonym			skończoną	skończonymi
locative	skończonym			skończonej	skończonych

Further reading

skończony in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.