skubać
Polish
Etymology
From Old Polish skuść, skubść, from Proto-Slavic *skubti, from Proto-Indo-European *skewbʰ-. Cognate with Lithuanian skubėti, English shove and German schieben.
Pronunciation
IPA(key): /ˈsku.bat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of skubać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | skubać | |||||
| present tense | 1st | skubię | skubiemy | |||
| 2nd | skubiesz | skubiecie | ||||
| 3rd | skubie | skubią | ||||
| past tense | 1st | skubałem | skubałam | skubaliśmy | skubałyśmy | |
| 2nd | skubałeś | skubałaś | skubaliście | skubałyście | ||
| 3rd | skubał | skubała | skubało | skubali | skubały | |
| future tense | 1st | będę skubał1 | będę skubała1 | będziemy skubali1 | będziemy skubały1 | |
| 2nd | będziesz skubał1 | będziesz skubała1 | będziecie skubali1 | będziecie skubały1 | ||
| 3rd | będzie skubał1 | będzie skubała1 | będzie skubało1 | będą skubali1 | będą skubały1 | |
| conditional | 1st | skubałbym | skubałabym | skubalibyśmy | skubałybyśmy | |
| 2nd | skubałbyś | skubałabyś | skubalibyście | skubałybyście | ||
| 3rd | skubałby | skubałaby | skubałoby | skubaliby | skubałyby | |
| imperative | 1st | — | skubmy | |||
| 2nd | skub | skubcie | ||||
| 3rd | niech skubie | niech skubią | ||||
| active adjectival participle | skubiący | skubiąca | skubiące | skubiący | skubiące | |
| passive adjectival participle | skubany | skubana | skubane | skubani | skubane | |
| contemporary adverbial participle | skubiąc | |||||
| impersonal past | skubano | |||||
| verbal noun | skubanie | |||||
| 1 or: będę skubać, będziesz skubać etc. | ||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.