solidatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of solidō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | solidātus | solidāta | solidātum | solidātī | solidātae | solidāta | |
Genitive | solidātī | solidātae | solidātī | solidātōrum | solidātārum | solidātōrum | |
Dative | solidātō | solidātae | solidātō | solidātīs | solidātīs | solidātīs | |
Accusative | solidātum | solidātam | solidātum | solidātōs | solidātās | solidāta | |
Ablative | solidātō | solidātā | solidātō | solidātīs | solidātīs | solidātīs | |
Vocative | solidāte | solidāta | solidātum | solidātī | solidātae | solidāta |
References
- solidatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.