spáin

See also: spàin, Spain, and 'spáin

Icelandic

spáin

spáin (present analytic spánann, future analytic spánfaidh, verbal noun spáint, past participle spánta)

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	spánaim	spánann tú; spánair^†	spánann sé, sí	spánaimid	spánann sibh	spánann siad; spánaid^†	a spánann; a spánas	spántar
	past	spáin mé; spánas	spáin tú; spánais	spáin sé, sí	spánamar; spáin muid	spáin sibh; spánabhair	spáin siad; spánadar	a spáin / ar spáin*	spánadh
	past habitual	spánainn	spántá	spánadh sé, sí	spánaimis; spánadh muid	spánadh sibh	spánaidís; spánadh siad	a spánadh / ar spánadh*	spántaí
	future	spánfaidh mé; spánfad	spánfaidh tú; spánfair^†	spánfaidh sé, sí	spánfaimid; spánfaidh muid	spánfaidh sibh	spánfaidh siad; spánfaid^†	a spánfaidh; a spánfas	spánfar
conditional		spánfainn	spánfá	spánfadh sé, sí	spánfaimis; spánfadh muid	spánfadh sibh	spánfaidís; spánfadh siad	a spánfadh / ar spánfadh*	spánfaí
subjunctive	present	go spána mé; go spánad^†	go spána tú; go spánair^†	go spána sé, sí	go spánaimid; go spána muid	go spána sibh	go spána siad; go spánaid^†	—	go spántar
subjunctive	past	dá spánainn	dá spántá	dá spánadh sé, sí	dá spánaimis; dá spánadh muid	dá spánadh sibh	dá spánaidís; dá spánadh siad	—	dá spántaí
imperative		spánaim	spáin	spánadh sé, sí	spánaimis	spánaigí; spánaidh^†	spánaidís	—	spántar
verbal noun		spáint
past participle		spánta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.