spanikować
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /spa.ɲiˈkɔ.vat͡ɕ/
Verb
spanikować pf (imperfective panikować)
- to panic
- Spanikował i nie poszedł do dentysty.
- He panicked and didn't go to the dentist.
Conjugation
Conjugation of spanikować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
| infinitive | spanikować | |||||
| future tense | 1st | spanikuję | spanikujemy | |||
| 2nd | spanikujesz | spanikujecie | ||||
| 3rd | spanikuje | spanikują | ||||
| past tense | 1st | spanikowałem | spanikowałam | spanikowaliśmy | spanikowałyśmy | |
| 2nd | spanikowałeś | spanikowałaś | spanikowaliście | spanikowałyście | ||
| 3rd | spanikował | spanikowała | spanikowało | spanikowali | spanikowały | |
| conditional | 1st | spanikowałbym | spanikowałabym | spanikowalibyśmy | spanikowałybyśmy | |
| 2nd | spanikowałbyś | spanikowałabyś | spanikowalibyście | spanikowałybyście | ||
| 3rd | spanikowałby | spanikowałaby | spanikowałoby | spanikowaliby | spanikowałyby | |
| imperative | 1st | niech spanikuję | spanikujmy | |||
| 2nd | spanikuj | spanikujcie | ||||
| 3rd | niech spanikuje | niech spanikują | ||||
| passive adjectival participle | spanikowany | spanikowana | spanikowane | spanikowani | spanikowane | |
| anterior adverbial participle | spanikowawszy | |||||
| impersonal past | spanikowano | |||||
| verbal noun | spanikowanie | |||||
Further reading
- spanikować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.