spożyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspɔ.ʐɨt͡ɕ/
- Homophone: sporzyć
Verb
spożyć pf (imperfective spożywać) (+ accusative)
Conjugation
Conjugation of spożyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
| infinitive | spożyć | |||||
| future tense | 1st | spożyję | spożyjemy | |||
| 2nd | spożyjesz | spożyjecie | ||||
| 3rd | spożyje | spożyją | ||||
| past tense | 1st | spożyłem | spożyłam | spożyliśmy | spożyłyśmy | |
| 2nd | spożyłeś | spożyłaś | spożyliście | spożyłyście | ||
| 3rd | spożył | spożyła | spożyło | spożyli | spożyły | |
| conditional | 1st | spożyłbym | spożyłabym | spożylibyśmy | spożyłybyśmy | |
| 2nd | spożyłbyś | spożyłabyś | spożylibyście | spożyłybyście | ||
| 3rd | spożyłby | spożyłaby | spożyłoby | spożyliby | spożyłyby | |
| imperative | 1st | niech spożyję | spożyjmy | |||
| 2nd | spożyj | spożyjcie | ||||
| 3rd | niech spożyje | niech spożyją | ||||
| passive adjectival participle | spożyty | spożyta | spożyte | spożyci | spożyte | |
| anterior adverbial participle | spożywszy | |||||
| impersonal past | spożyto | |||||
| verbal noun | spożycie | |||||
Related terms
- (nouns) spożycie, spożywczak
- (adjective) spożywczy
Further reading
- spożyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.