spoliczkować
Polish
Etymology
From policzek.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔ.lʲit͡ʂˈkɔ.vat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of spoliczkować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
infinitive | spoliczkować | |||||
future tense | 1st | spoliczkuję | spoliczkujemy | |||
2nd | spoliczkujesz | spoliczkujecie | ||||
3rd | spoliczkuje | spoliczkują | ||||
past tense | 1st | spoliczkowałem | spoliczkowałam | spoliczkowaliśmy | spoliczkowałyśmy | |
2nd | spoliczkowałeś | spoliczkowałaś | spoliczkowaliście | spoliczkowałyście | ||
3rd | spoliczkował | spoliczkowała | spoliczkowało | spoliczkowali | spoliczkowały | |
conditional | 1st | spoliczkowałbym | spoliczkowałabym | spoliczkowalibyśmy | spoliczkowałybyśmy | |
2nd | spoliczkowałbyś | spoliczkowałabyś | spoliczkowalibyście | spoliczkowałybyście | ||
3rd | spoliczkowałby | spoliczkowałaby | spoliczkowałoby | spoliczkowaliby | spoliczkowałyby | |
imperative | 1st | niech spoliczkuję | spoliczkujmy | |||
2nd | spoliczkuj | spoliczkujcie | ||||
3rd | niech spoliczkuje | niech spoliczkują | ||||
passive adjectival participle | spoliczkowany | spoliczkowana | spoliczkowane | spoliczkowani | spoliczkowane | |
anterior adverbial participle | spoliczkowawszy | |||||
impersonal past | spoliczkowano | |||||
verbal noun | spoliczkowanie |
Further reading
- spoliczkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.