spurius
See also: Spurius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈspu.ri.us/, [ˈspʊ.ri.ʊs]
Adjective
spurius (feminine spuria, neuter spurium); first/second declension
- of illegitimate birth
- false, spurious
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | spurius | spuria | spurium | spuriī | spuriae | spuria | |
Genitive | spuriī | spuriae | spuriī | spuriōrum | spuriārum | spuriōrum | |
Dative | spuriō | spuriae | spuriō | spuriīs | spuriīs | spuriīs | |
Accusative | spurium | spuriam | spurium | spuriōs | spuriās | spuria | |
Ablative | spuriō | spuriā | spuriō | spuriīs | spuriīs | spuriīs | |
Vocative | spurie | spuria | spurium | spuriī | spuriae | spuria |
Descendants
References
- spurius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- spurius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- spurius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- spurius in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.