strajkować

Polish

Etymology

From strajk +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /strajˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

strajkować impf

  1. (intransitive) to strike (stop working as a protest to achieve better working conditions)

Conjugation
Conjugation of strajkować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive strajkować
present tense 1st strajkuję strajkujemy
2nd strajkujesz strajkujecie
3rd strajkuje strajkują
past tense 1st strajkowałem strajkowałam strajkowaliśmy strajkowałyśmy
2nd strajkowałeś strajkowałaś strajkowaliście strajkowałyście
3rd strajkował strajkowała strajkowało strajkowali strajkowały
future tense 1st będę strajkował1 będę strajkowała1 będziemy strajkowali1 będziemy strajkowały1
2nd będziesz strajkował1 będziesz strajkowała1 będziecie strajkowali1 będziecie strajkowały1
3rd będzie strajkował1 będzie strajkowała1 będzie strajkowało1 będą strajkowali1 będą strajkowały1
conditional 1st strajkowałbym strajkowałabym strajkowalibyśmy strajkowałybyśmy
2nd strajkowałbyś strajkowałabyś strajkowalibyście strajkowałybyście
3rd strajkowałby strajkowałaby strajkowałoby strajkowaliby strajkowałyby
imperative 1st — strajkujmy
2nd strajkuj strajkujcie
3rd niech strajkuje niech strajkują
active adjectival participle strajkujący strajkująca strajkujące strajkujący strajkujące
contemporary adverbial participle strajkując
impersonal past strajkowano
verbal noun strajkowanie
1 or: będę strajkować, będziesz strajkować etc.

Derived terms
  • (verb) zastrajkować
  • (nouns) strajk, strajkowicz, strajkujący, strajkująca
  • (adjective) strajkowy

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.