stulti

Esperanto

Etymology

From stulta +‎ -i.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstulti/
  • Hyphenation: stul‧ti
  • Rhymes: -ulti

Verb

stulti (present stultas, past stultis, future stultos, conditional stultus, volitive stultu)

  1. (intransitive) to be foolish, stupid
    Ĉu vi stultas? ― Are you stupid?

Conjugation
Conjugation of stulti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense stultas stultis stultos
active participle stultanta stultantaj stultinta stultintaj stultonta stultontaj
acc. stultantan stultantajn stultintan stultintajn stultontan stultontajn
nominal active participle stultanto stultantoj stultinto stultintoj stultonto stultontoj
acc. stultanton stultantojn stultinton stultintojn stultonton stultontojn
adverbial active participle stultante stultinte stultonte
infinitive stulti imperative stultu conditional stultus

Latin

Adjective

stultī

  1. nominative masculine plural of stultus
  2. genitive masculine singular of stultus
  3. genitive neuter singular of stultus
  4. vocative masculine plural of stultus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.