szablya

Hungarian

Etymology

According to archaeological finds, the sabre was used by the conquering Magyars in the 9th century but the exact origin of the word is still debated by linguists. It is believed to originate from the Kipchak Turkic selebe, with contamination from the Hungarian verb szab (to cut). [1] Compare German Säbel, Italian sciabola, Polish szabla. The Western European words were borrowed from Hungarian.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsɒbjɒ]
  • Hyphenation: szab‧lya

Noun

szablya (plural szablyák)

  1. sabre/saber, cutlass (a smaller, light sword with a curved, single-edged blade)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative szablya szablyák
accusative szablyát szablyákat
dative szablyának szablyáknak
instrumental szablyával szablyákkal
causal-final szablyáért szablyákért
translative szablyává szablyákká
terminative szablyáig szablyákig
essive-formal szablyaként szablyákként
essive-modal
inessive szablyában szablyákban
superessive szablyán szablyákon
adessive szablyánál szablyáknál
illative szablyába szablyákba
sublative szablyára szablyákra
allative szablyához szablyákhoz
elative szablyából szablyákból
delative szablyáról szablyákról
ablative szablyától szablyáktól
Possessive forms of szablya
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. szablyám szablyáim
2nd person sing. szablyád szablyáid
3rd person sing. szablyája szablyái
1st person plural szablyánk szablyáink
2nd person plural szablyátok szablyáitok
3rd person plural szablyájuk szablyáik

Synonyms

See also

  • Appendix:Hungarian words with ly

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.