szczypać
Polish
Pronunciation
IPA(key): /ˈʂt͡ʂɨ.pat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of szczypać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | szczypać | |||||
| present tense | 1st | szczypię | szczypiemy | |||
| 2nd | szczypiesz | szczypiecie | ||||
| 3rd | szczypie | szczypią | ||||
| past tense | 1st | szczypałem | szczypałam | szczypaliśmy | szczypałyśmy | |
| 2nd | szczypałeś | szczypałaś | szczypaliście | szczypałyście | ||
| 3rd | szczypał | szczypała | szczypało | szczypali | szczypały | |
| future tense | 1st | będę szczypał1 | będę szczypała1 | będziemy szczypali1 | będziemy szczypały1 | |
| 2nd | będziesz szczypał1 | będziesz szczypała1 | będziecie szczypali1 | będziecie szczypały1 | ||
| 3rd | będzie szczypał1 | będzie szczypała1 | będzie szczypało1 | będą szczypali1 | będą szczypały1 | |
| conditional | 1st | szczypałbym | szczypałabym | szczypalibyśmy | szczypałybyśmy | |
| 2nd | szczypałbyś | szczypałabyś | szczypalibyście | szczypałybyście | ||
| 3rd | szczypałby | szczypałaby | szczypałoby | szczypaliby | szczypałyby | |
| imperative | 1st | — | szczypmy | |||
| 2nd | szczyp | szczypcie | ||||
| 3rd | niech szczypie | niech szczypią | ||||
| active adjectival participle | szczypiący | szczypiąca | szczypiące | szczypiący | szczypiące | |
| passive adjectival participle | szczypany | szczypana | szczypane | szczypani | szczypane | |
| contemporary adverbial participle | szczypiąc | |||||
| impersonal past | szczypano | |||||
| verbal noun | szczypanie | |||||
| 1 or: będę szczypać, będziesz szczypać etc. | ||||||
Further reading
- szczypać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.