tigrinus
Latin
Etymology
From tīgris (“tiger”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tiˈɡriː.nus/, [tɪˈɡriː.nʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tīgrīnus | tīgrīna | tīgrīnum | tīgrīnī | tīgrīnae | tīgrīna | |
Genitive | tīgrīnī | tīgrīnae | tīgrīnī | tīgrīnōrum | tīgrīnārum | tīgrīnōrum | |
Dative | tīgrīnō | tīgrīnae | tīgrīnō | tīgrīnīs | tīgrīnīs | tīgrīnīs | |
Accusative | tīgrīnum | tīgrīnam | tīgrīnum | tīgrīnōs | tīgrīnās | tīgrīna | |
Ablative | tīgrīnō | tīgrīnā | tīgrīnō | tīgrīnīs | tīgrīnīs | tīgrīnīs | |
Vocative | tīgrīne | tīgrīna | tīgrīnum | tīgrīnī | tīgrīnae | tīgrīna |
Descendants
- English: tigrine
References
- tigrinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tigrinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.