umieć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *uměti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.mʲɛt͡ɕ/
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of umieć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | umieć | |||||
present tense | 1st | umiem | umiemy | |||
2nd | umiesz | umiecie | ||||
3rd | umie | umieją | ||||
past tense | 1st | umiałem | umiałam | umieliśmy | umiałyśmy | |
2nd | umiałeś | umiałaś | umieliście | umiałyście | ||
3rd | umiał | umiała | umiało | umieli | umiały | |
future tense | 1st | będę umiał1 | będę umiała1 | będziemy umieli1 | będziemy umiały1 | |
2nd | będziesz umiał1 | będziesz umiała1 | będziecie umieli1 | będziecie umiały1 | ||
3rd | będzie umiał1 | będzie umiała1 | będzie umiało1 | będą umieli1 | będą umiały1 | |
conditional | 1st | umiałbym | umiałabym | umielibyśmy | umiałybyśmy | |
2nd | umiałbyś | umiałabyś | umielibyście | umiałybyście | ||
3rd | umiałby | umiałaby | umiałoby | umieliby | umiałyby | |
imperative | 1st | — | umiejmy | |||
2nd | umiej | umiejcie | ||||
3rd | niech umie | niech umieją | ||||
active adjectival participle | umiejący | umiejąca | umiejące | umiejący | umiejące | |
contemporary adverbial participle | umiejąc | |||||
1 or: będę umieć, będziesz umieć etc. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.